O potrebi za dnevnom negom lečenjem odlučuje se kod lakših do srednje teških pacijenata, u svrhu uspostavljanja inicijalne dijagnoze ili kod pogoršanja osnovne bolesti radi dodatne obrade i uvođenja nove terapijske šeme.
Lečenje putem dnevne nege u ordinaciji ima određenih specifičnosti u odnosu na stacionarno lečenje. Radi se o kombinovanom načinu lečenja, što zahteva dobru saradnju lekara, medicinskih sestara i roditelja. Većina roditelja rado prihvata ovakav model lečenja, jer nema traume usled odvajanja dece od roditelja.